هم آهنگ با ذرات جهان هستی، همه ی پایان ها منتظره اند.
۱۳۸۹ اردیبهشت ۵, یکشنبه
باد شب بارانی اردیبهشت
کاسه ی ماست و پرک های گل بنفشه ی خشک شده بر روی اش، موسیقی، پنجره ای باز. و باد شب بارانی اردیبشهت. من و اتاقی تاریک. زندگی شاید به همین سادگی چراغانی شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر