۱۳۸۹ فروردین ۲۹, یکشنبه

برگ سبز

بچه ها خیلی زود یاد گرفته بودند که با دست های به دعا بر افراشته، از خدا، و با لنگه کفش های به آسمان پرتاب شده، از درخت طلب مهر کنند.
گیرم آن یکی بعضی وقت ها هواس اش نبود و یا خودش را به حواس پرتی می زد. ولی این یکی همیشه هواس اش بود و به اندازه وسعش، گاهی سیب ی، گاهی اناری، گاهی بارانی از توت و گاهی در کمال بی ریایی برگ سبزی به ایشان تقدیم می کرد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر